Vandaag hebben we aangenaam kennis mogen maken met het schoons dat Slovenië te bieden heeft. Vooral de Julische Alpen dansen als een waar schouwspel voor je vizier en ogen nog net iets ruiger dan de Oostenrijkse Alpen. Vooral met zon zijn ze nog iets mooier, want gisteren was er niks van te zien toen Bled ons ontving in een tropische regen- en onweersbui. De route was vandaag (gelukkig) kort, zo'n 155km, dus we zijn vrij veel gestopt om allerlei mooie dingen te zien. Ook pootje baden in een kraakheldere rivier hoort daarbij, het water was alleen wel erg koud: ongeveer ZO koud! Remy is nog gestoken door een bij, de arme jongen. Ze moeten ook altijd hem hebben.

Vanaf zo'n 50km voor ons sjieke optrekje, stijgt de temperatuurmeter naar waarden van tussen de 37 en 40 graden. Vooral blijven rijden, maar ik heb al meerdere malen de uitvinder van doorwaaikleding zitten bedanken, want als ik nu mijn normale pak aan gehad had, weet ik niet of er nu nog zo vrolijk bij zat. Jaren eerder moeten doen dus!

Slovenië valt me trouwens alles mee, van tevoren had ik een beetje een "oostblok" idee, maar niet van dat is waar. Het land maakt een erg westerse indruk, het noorden lijkt op Oostenrijk maar naarmate je afzakt krijgt het land een steeds meer mediteraanse sfeer. Ook het meerdendeel van de wegen zijn in prima staat. Men spreekt ook overal Engels, zelfs de oudere kinderen. Kan Frankrijk nog wat van leren.

Bij aankomst in onze B&B voor vannacht werden we aangenaam verrast, want het geheel is nog het best te omschrijven als een Toscaans landgoed, inclusief de wijngaard ernaast. Het is een erg sjiek optrekje, met als kers op de taart een zwembad. Jaja, het leven van de motorrijder gaat niet over rozen, maar we zijn toch aardig ons best aan doen.